Chryzantemy

Ten tydzień jest ostatnim tygodniem, w którym mam przyjemność prowadzić Kwietnik Polski w obecnej formie – projekt stypendialny dobiega końca w ostatnim dniu października. Pomyślałam, że w tym ostatnim tygodniu przybliżę Państwu nieco bardziej chryzantemy – jest do doskonałą okazja z uwagi na zbliżające się wielkimi krokami Święto Zmarłych, które jest dla większości Polek i Polaków świętem bardzo ważnym, a które – tak myślę – większości z nas kojarzy się między innymi także z ozdabianiem grobów tymi kwiatami. Dla porządku dodam, że na potrzeby tego tygodnia mianem “chryzantema” określać będę zarówno rodzaj Chrysanthemum (złocienie), jak i rodzaj Dendranthema (chryzantemy).

View this post on Instagram

A post shared by #кωιαтуѕαριєкиє (@kwiatyimiut_kwiaciarnia)

Zdjęcie dzięki uprzejmości Kwiaty&Miut

Chryzantemy nie występują w Polsce naturalnie (za wyjątkiem złocienia Zawadzkiego) i przybyły do nas z Azji Wschodniej – w Europie pojawiły się w XVII wieku – najpierw w Holandii, a potem w Anglii i we Francji. W Polsce zaczęto uprawiać je w XIX wieku – do tego czasu importowano je z innych krajów. Zarówno w krajach pochodzenia, jak w większości tych, do których trafiły, nie kojarzą się one jednak ze smutkiem i żałobą – czasem wręcz przeciwnie – jak więc doszło do tego, że stały się one ich symbolem w Polsce?

Wydaje się, że wpływ na to mógł mieć zarówno termin ich kwitnienia, który przypada właśnie na jesień, jak i wytrzymałość, stosunkowo duża trwałość oraz dekoracyjność – najczęściej wybieranym w Polsce gatunkiem jest chryzantema wielkokwiatowa. Na szczęście w świadomości konsumentów powoli dokonuje się zmiana w postrzeganiu tych pięknych kwiatów – mimo, że ciągle jeszcze dominują one we florystyce pogrzebowej, to coraz częściej wybierane są także na inne okazje, w tym też po prostu do wazonu czy bukietów. Więcej o tych niesamowitych i pięknych kwiatach opowiem Państwu w czwartek.